Ιωάννης 11: 25
Εγώ είμαι η ανάσταση και η ζωή·
Ψαλμός 119: 105
Λυχνάρι μπρος στα βήματά μου είν’ ο λόγος σου και φως στα μονοπάτια της ζωής μου.
Ψαλμός 150: 1
Αλληλούια! Αινείτε τον Κύριο! Αινείτε το Θεό μέσα στον άγιο του ναό!

 

 

ΘΡΗΝΟΙ γ: 1-33

 

ΘΡΗΝΟΙ γ: 1-33

1 Εγώ είμαι ο άνθρωπος που γνώρισε τη δυστυχία

απ’ το ραβδί της οργής του Κυρίου.

2 Με έσυρε και μ’ έφερε μέσ’ στο βαθύ σκοτάδι, όχι στο φως.

3 Όλο εμένα χτυπάει καθημερινά.

4 Βασάνισε τη σάρκα και το δέρμα μου

και σύντριψε τα κόκαλά μου·

5 με απέκλεισε από παντού,

με περιστοίχισε με πίκρα και με πόνο.

6 Να ζήσω μέσα στο σκοτάδι μ’ έβαλε,

σαν τους νεκρούς του παρελθόντος.

7 Σε τείχη μέσα μ’ έκλεισε και δεν μπορώ να βγω·

μου ’κανε πιο βαριές τις αλυσίδες μου.

8 Ακόμη κι όταν με φωνές τον ικετεύω,

πνίγει την προσευχή μου

για να μη φτάσει ως αυτόν.

9 Τους δρόμους μου τους έφραξε με πέτρες πελεκητές

κι έτσι ακολούθησα λαθεμένο μονοπάτι.

10 Για μένα έγινε σαν αρκούδα

και σαν λιοντάρι που ενεδρεύει.

11 Μ’ έβγαλε απ’ το δρόμο μου

και μ’ έκανε κομμάτια,

με αφάνισε.

12 Το τόξο μου το τέντωσε

και για σημάδι μ’ έβαλε στο βέλος του.

13 Τα βέλη όλα της φαρέτρας μου

τα έμπηξε στα νεφρά μου.

14 Έγινα του λαού μου ο περίγελως,

το αδιάκοπο, χλευαστικό τραγούδι τους.

15 Πίκρες με χόρτασε,

με πότισε φαρμάκι.

16 Χαλίκια με τα δόντια μου με έκανε να φάω.

Μ’ έριξε μες στη στάχτη,

17 μου πήρε την ειρήνη της ψυχής μου,

τι είναι ευτυχία το λησμόνησα,

18 και είπα: «Χάθηκε η δύναμή μου,

αυτή η ελπίδα που ερχόταν απ’ τον Κύριο».

19 Ν’ αναλογίζομαι τη θλίψη και την ταλαιπωρία μου

είναι δηλητήριο και χολή.

20 Αδιάκοπα τα σκέφτομαι και θλίβεται η ψυχή μου.

21 Μα η ελπίδα έρχεται ετούτο όταν θυμάμαι:

22 πως του Κυρίου η ευσπλαχνία δεν εξαντλήθηκε,

ούτε και τέλειωσε το έλεός του.

23 Την κάθε αυγή ξαναγεννιούνται·

κι είν’ η πιστότητά του απέραντη.

24 Είπα: «Ο Κύριος για μένα είναι το παν,

γι’ αυτό και θα ’χω την ελπίδα μου σ’ αυτόν».

25 Ο Κύριος είναι καλός σ’ όποιον τον εμπιστεύεται,

σ’ αυτόν που τον αναζητάει.

26 Είναι καλό να περιμένει κάποιος σιωπηλά

από τον Κύριο τη βοήθεια.

27 Καλό είναι για τον άνθρωπο

να ’χει απ’ τα νιάτα του υπομείνει δυσκολίες.

28 Ας περιμένει κι ας σιωπά,

αφού ο Κύριος τις επιτρέπει.

29 Ας ταπεινώνεται ως τη γη· ίσως υπάρχει ακόμα ελπίδα.

30 Και τα χτυπήματα ας τα δέχεται,

τις ταπεινώσεις ας τις υπομένει.

31 Γιατί ο Κύριος δεν θα τον ταλαιπωρεί για πάντα.

32 Κι όταν τις στενοχώριες δίνει,

πάλι γίνεται σπλαχνικός·

τόσο είναι μεγάλη η αγαθότητά του.

33 Δε χαίρεται όταν στενοχωρεί

κι όταν πικραίνει τους ανθρώπους.

 

ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΗΣ γ: 1-14

1 Για όλα πάνω στη γη υπάρχει ο κατάλληλος χρόνος και ο συγκεκριμένος καιρός:

2 Καιρός που γεννιέται κανείς

και καιρός που πεθαίνει·

που φυτεύει και που ξεριζώνει αυτό που φύτεψε.

3 Καιρός που θανατώνει κανείς

και που θεραπεύει·

που γκρεμίζει και που χτίζει.

4 Καιρός που κλαίει κανείς

και που γελάει·

που θρηνεί και που χορεύει.

5 Καιρός που πετάει κανείς λιθάρια

και καιρός που τα μαζεύει·

που αγκαλιάζει και που απομακρύνεται από τ’ αγκάλιασμα.

6 Καιρός που αποκτάει κανείς

και καιρός που χάνει·

που συγκρατεί και που σκορπάει.

7 Καιρός που σκίζει κανείς

και καιρός που ράβει·

που σιωπά και που μιλάει.

8 Καιρός που αγαπάει κανείς

και καιρός που μισεί·

καιρός για πόλεμο και καιρός για ειρήνη.

9 Εκείνος που εργάζεται τι ωφελείται από τον κόπο του; 10 Είδα την απασχόληση που έδωσε ο Θεός στους ανθρώπους για να τους ταλαιπωρεί. 11 Ο Θεός έχει ορίσει τον κατάλληλο καιρό που κάνει το καθετί. Και μέσα στον άνθρωπο έβαλε την αίσθηση της αιωνιότητας. Ο άνθρωπος όμως δεν μπορεί να καταλάβει το έργο που κάνει ο Θεός από το απώτερο παρελθόν ως το απώτερο μέλλον, παρά μόνο αυτά που συμβαίνουν κατά τη διάρκεια της ζωής του.

12 Έτσι κατάλαβα πως δεν υπάρχει άλλη ευτυχία για τον άνθρωπο, παρά να χαίρεται και να περνάει ευχάριστα τη ζωή του. 13 Όταν μπορεί κανείς να τρώει και να πίνει και ν’ απολαμβάνει τα αγαθά του κόπου του, αυτό είναι δώρο Θεού. 14 Τώρα όμως κατάλαβα πως όλα όσα κάνει ο Θεός, μένουν για πάντα. Τίποτα δεν μπορεί κανείς να τους προσθέσει ούτε ν’ αφαιρέσει τίποτε απ’ αυτά. Ο Θεός ενεργεί έτσι, που να τον σέβονται οι άνθρωποι.

 

Εμφανίσεις: 828